کلاس شنبه

گردان حضرت زینب (س)

کلاس شنبه

گردان حضرت زینب (س)


اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

تکلیف سوره حمد

جمعه, ۵ دی ۱۳۹۳، ۰۵:۳۷ ب.ظ
یا حمید و بحق محمد...
با قرائت آیه اول سوره های مبارکه انعام ، کهف ، سبا و فاطر ؛ یک نکته (گزاره ) در ارتباط با سوره حمد بنویسید.
مهلت : تا ساعت ۱۴ روز شنبه 
موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۳/۱۰/۰۵
طبیب دوار2

نظرات  (۲۱)

۱۳ دی ۹۳ ، ۱۴:۴۴ رضوانه نجفی

در این ایات صفاتی از خداوند بیان شده است ک فهمیدن انها به حمد الهی میانجامد.

ابتدا از رب بودن اغاز شده است ک این سوق به کمال مقدماتی دارد و مراتبی:

مال خود دانستن و رها نکردن(له)---->طراحی نقشه برای رسیدن به کمال و همزمان گذاشتن میل به کمال (فاطر)--->فرستادن کتاب برای هدایت به کمال ک هرکس به اندازه ظرف خود از ان بهره میگیرد؛در صورتی ک نقشه را درست بخواند و از راهنماهای مسیر بهره ببرد خود را مشمول نعمت الهی کرده است و به صراط مستقیم وارد شده است در غیر این صورت گمراه.

یاعالی وبحق علی..
باید تنها خدایی را حمد وسپاس گفت که قائم به ذات باشد.کسی که خلق میکندوهدایت می کند.
۱۲ دی ۹۳ ، ۱۹:۲۸ مختاردخت

به نام خدا

محوریت آیات ابتدایی هر 4 سوره حمد و ثنای الهی است.حمد و ثنا مخصوص خدایی است که برای هدایت بندگان قران را نازل کرده و پیامبرانی را برای تبیین آن مامور کرد و از این طریق  راه هدایت و ضلالت و نور وظلمت را به بندگان خود نشان داده است تا جای هیچ گونه عذر و بهانه ای باقی نماند

 

این سوره ها با حمد پروردگار آغاز می شوند در سوره کهف حمد خداوند به خاطر کتابی که بر وجود مبارک پیامبر (ص) نازل شده در سوره انعام  و سبا و فاطر حمد خداوند بخاطر خلقت آسمان ها و زمین و پدیدار شدن نور و ظلمت و قرار دادن ملائکه به عنوان رسولان است ودر سوره ی حمد ، حمد خداوند به دلیل رب العالمین بودن و  ربوبیت خداوند نسبت به جهانیان است که این ربوبیت موارد بالا را هم در بر می گیرد.
ما باید فقط خدا را بپرستیم و فقط او را عبادت کنیم چون خداوند مالک آسمان ها و زمین و هر آنچه در آنها است و بر پیامبرش کتابی نازل کرده است که در آن هیچ سستی نیست .خداوند آسمان ها و زمین را خلق کرده است و فرشتگان را در آنها رسولانی قرار داده  و اداره امور به دست اوست ، پس شابسته است او را ستایش کنیم و فقط از او اطاعت کنیم .

فصل مشترک این ایات نخستین و نخستین سوره قران "حمد" است

حمد و ستایش خدایی که خالق اسمانها و زمین است و جاعل ظلمات و نور

خدایی که نازل کتاب است و حافظ ان و خدایی که مالک مخلوقات خود است

خدایی که فاطر است و بر هر چیزی قادر...

و خلاصه کلام خدایی که "رب العالمین" است

"و اکنون این مخلوق ذی شعور رب  باسخش در قبال دیدن همه ی این نشانه ها و نعمات و سفره بی نظیر هستی  خلاصه میشود در

الحمد الله رب العالمین"

انسانی که صفات ربش را میشناسد(الرحمن الرحیم،مالک یوم الدین...)

وظیفه خود درقبال ربش را میداند( ایاک نعبد و ایاک نستعین)

 

 

"یا قدیم الاحسان بحق الحسین"

سوره حمد یا فاتحه الکتاب که در ابتدای مصحف شریف قرار گرفته، مثل MP3ای از کل قرآن است.

گویی خداوند در ابتدای کتاب با مشخص نمودن محورهای اصلی، خلاصه ای از کل کتاب را بیان کرده است. بر همین اساس، آیات ابتدایی سوره های مبارکه انعام، کهف، سبا و فاطر به همان محورهای اصلی اشاره دارد.

 

 

        

۰۶ دی ۹۳ ، ۱۴:۴۷ نفیسه شهرباف

به نام خدا

سوره حمد اشاره به امر توحید دارد که فقط باید خدا را عبادت کنیم و از او یاری جوییم و مالک حقیقی عالم خداست در حالی که با وجود  آوردن کتابی بدون کژی و انحراف و دیدن نعمت های الهی مانند آفرینش آسمان و زمین و تاریکی و روشنی باز هم افرادی وجود دارن که برای خدا شریک قرار می دهند و اینکه خداوند زمین را برای بار اول و بدون تقلید از کسی یا چیزی خلق کرده است و اگر کسی از نهمتهای وجودی اش به خوبی بهره گیرد می فهمد تنها خداوند لایق ستایش و حمد است و او مالک روز جزاست و باید از خدا بخواهیم ما را به راه راست هدایت کند و در جمیع گمراهان قرار ندهد.

بابت تاخیر خیلی شرمنده

۰۶ دی ۹۳ ، ۱۳:۲۹ طیبه قاسم ابادی

در آغاز تمام سوره ها ، الحمدلله را داریم که این سپاس و ستایش را به دلایلی که بعد از الذی اورده شده است منوط می کند . زیرا بعد از الذی صفات و نعمت های خدارا یاد اوری می کند و البته اینکه در تمام سوره ها هرکدام به نحوی به روز حشر و حساب اشاره شده است و رسیدن به نعمت های احروی را در گرو پذیرفتن خداوند می داند و جزای سرکشی و کتمان و طغیان چیزی به جز عذاب های جهنمی نمی باشد

 (1خداوند ربّ تمام موجودات است و سعادت و شقاوت در گرو پیروی و یا کتمان است

2)رسیدن به نعمت های بهشتی درگرو پیمودن  صراط مستقیم است که این صراط را خداوند تعیین می کند

 

 

بسم رب الشهدا

خداوندی که قدرمطلق وخالق مطلق است وانسان که به عنوان اشرف مخلوقات است وسایرمخلوق هاحول محوراو ودرخدمت او آفریده شده اندونعمت های خاص وبرتری دارد چون تعقل بایدبه این مرتبه ازرشدبرسد که خودش رابه معنای حقیقی بنده ببیندوخدای بزرگ راحمد گویددرعمل

حمد وسپاس دردنیاو آخرت مخصوص پروردگاری است
که عالم و عالمیان دنیا و آخرت را خلق کرد
راه را نشان داد و برای طی کنندگی راه را بشارت به اجر نیکو...

۰۶ دی ۹۳ ، ۱۲:۵۲ فرزانه سروجهانی
حمد و ستایش مخصوص رب عالمین است که این عالمین شامل آسمانها و زمین و آخرت می باشد و برای هدایت مخلوقات ذی شعور صراط مستقیمی را قرار داد که همان قرآن کریم است که در آن هیچ گونه گژی و کاستی نمی توان یافت.
۰۶ دی ۹۳ ، ۱۱:۱۹ علوی نژاد

به نام خدا

حمد و سپاس مخصوص خدایی است که رب جهانیان است همان کسی که آسمان و زمین را خلق کرده و به تمام امور ان آگاهی دارد،

همان کسی که روشنایی را خلق کردوراه رسیدن به ان را در کتابش ثبت کرد، و از جانب خود فرستادگانی برای انسان ها قرار داد تا کتابش را برای آنها قرائت کنند، و هر که به تدبیر خداوند کافر شد به تاریکی رسید.

۰۶ دی ۹۳ ، ۰۹:۱۸ مریم شرفلو

بسم الله الرحمن الرحیم

تنها یاری رسان انسانها خدایی است که همه آسمانها و زمین و هر آنچه در آنهاست و نیز تاریکی و نور را آفریده و تمام حمدها مخصوص اوست در دنیا و آخرت. خدایی که برای هدایت بندگان کتابی استوار قرار داده به همراه رسولانی گوناگون.

حمد به معنای تمام و کمال مخصوص الله است.
در توضیح الله در آیات مختلف صفات الهی خدا آمده :
کسی که آسمانها و زمین را خلق کرد.
کسی که نور و تاریکی ها را جعل کرد.
رب یعدلون است.
برای اوست آنچه در آسمانها و زمین است
و در آخرت حمد برای اوست
حکیم است
خبیر است
فاطر آسمانها و زمین است (که با مالک و خالق تفاوت معنایی دارد)
جاعل رسالت ملائکه است
در آفرینش هرچه بخواهد زیاد می کند
بر همه چیز قدرتمند است.
بر بنده اش کتابی نازل کرده
 در آن کژی قرار نداده
همانطور که می بینیم در بالا از صفات اسمیه و فعلیه خدا یاد شده.
اما در سوره مبارکه حمد صفات الهی تماما اسمیه آورده شده:
الله رب عالمیان
رحمن
رحیم
مالک روز دین
این ها صفاتی هستند که به انسان یادآوری می شود تا انسان به حمد الله برسد.
یا نورالقلوب ....

تنها سپاس و حمد و ستایش برای خدایی است که همه چیز در ید قدرت اوست و هر چه بخواهد در خلقت اضافه می کند و تمام اهل آسمان و زمین در حال حمد اوست و عجیب است که بعضی ها با دیدن نشانه های او به او کافر شده و همتایانی برای خدا می گیرند ،و ستایش مخصوص خدایی است که توسط رسولان خود راه مستقیم را به بندگان نشان داده و در کتاب مقدس خود بندگان را از انحراف باز می دارد .
سوره حمد و آیات اول این سوره ها درباره حمد و سپاس خداوند است و اینکه همه چیز و همه زمان هاو همه حال ها را باخبر است و در دست اوست و همه چیز در حال ثنای اوست 
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد مخصوص تدبیر کننده ای است که 1.خالق اسمان ها و زمین و تاریکی و نور است 
2.نازل کننده کتابی برپا و پایدار است 3. "یزید فی الخلق ما یشاء "است
در همه ی این سوره ها میگوییم حمد مخصوص کسی است که....و بعد فعل خدا را می اوریم .اما در سوره مبارکه حمد به طور جامع میگوییم حمد مخصوص رب است و بعد صفات اسمیه خدا را می اوریم و این رب به گونه ایست که ما را در صراط مستقیم سوق خواهد داد به جهت رب بودنش...

با توجه به اینکه سوره ی حمد تنها سوره ای است که:
. آیه ی< بسم الله الرحمن الرحیم>آیه ی شماره یک است
.و جز ابتدایی آن بعد از به< اسم> است
.ودر آن اسماء الله الرحمن الرحیم به ترتیب وجود دارد 
.ودر آیه ی ابتدایی سوره های مبارکه انعام و کهف و سباء   با حمد و سپس اسم الله شروع میشوند ابتدا لغت الحمد و سپس اسم< الله >خداوند مورد تاکید قرار گرفته
.و اینکه آیه ی بعدی در سوره ی حمد با لغت الحمد شروع میشود و در ادامه اسم< رب> وجود دارد
میتوان گفت که تمامی موجودات در العالمین با تدبیر خداوندی که اگر عبودیتش را کنیم متحیر کننده است در مسیری قرار می گیرند که در هر لحظه لغت  الحمد در العالمین مفهوم پیدا می کند
.
و حمد نتیجه ای است از تجلی اسامی خداوند

بسم الله الرحمن الرحیم

حمد و ستایش شایسته ی پروردگار عالمیان است.همان خدای رحمان و رحیمی که کثیرالرحمت و دائم الرحمت است.

خدایی که آسمان ها و زمین ونور و ظلمت را آفرید.خدایی که قرآن را نازل کرد و آن را از هر تحریفی مصون داشت.خدایی که مالکیت همه آنچه در آسمانها و زمین است ازآن اوست.خدایی که خالق آسمان ها و زمین و فرشتگان است و بر هر چیزی تواناست.

آری حمد و سپاس،شایسته ی چنین پروردگاری است که همتایی ندارد و مالکیت همه هستی به دست اوست و اوست که بر هر کاری قادر است.

۰۵ دی ۹۳ ، ۲۲:۱۵ مریم فخری
به نام خدا
ستایش مخصوص پروردگاری است که عالمیان( آسمانها و زمین) از رحمت خاص و عامش بهره مند میشوند تا قیام قیامت و خود او بهتر می داند که آن چه روزی است.(سوره سبا)
ستایش مخصوص مخصوص معبودی است که بنده اش را بی هیچ کم و کاستی یاری میکند(سوره کهف)
ستایش مخصوص خالقی است که آدمی را از تاریکی های ظلمت به سوی نور هدایت میکند و صراط المستقیم چیزی جز حرکت از ظلمت به سوی نور نیست.(سوره انعام)
ستایش مخصوص فاطر آسمانها و زمین است که هر نعمتش وسیله برای هدایت بوده از ملایکه و چه وچه...به امید آنکه در صف نعمت گیران خداوند باشیم با شکر بر نعمت هایش(سوره فاطر)
اگر خدا بخواهد
که او بر هر چیز تواناست
یاعلی

یامن اسمه شفاءوذکره دواء....

حمد که به معنی "ثناء علی جمیل اختیاری..." است تنها مخصوص پروردگاری است که:

1.آسمان وزمین را خلق کرده ونور وظلمات را جعل کرد تاربوبیت کند.

2.پروردگاری که کتابی را برعبد خود نازل کرده که در آن هیچ کژی نیست وهدایت کننده به صراط مستقیم است.

3.مالکیت آسمانها وزمین از آن اوست،خدایی که حکیم وخبیراست وبرجزئیات امورآگاهی داشته وحمد در آخرت از آن اوست.

4.فاطرآسمانهاوزمین است، ایجاد کننده تحول وموجب حدوث کیفیات وحالاتی بعد ازخلقت است،هرچه که بخواهد در خلق می افزاید وبر هرچیزی تواناست....

الحمدلله رب العالمین.....

 

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی