تکلیف 4بهمن
سه شنبه, ۷ بهمن ۱۳۹۳، ۰۷:۰۶ ب.ظ
یاارحم الراحمین....
طبق آیات سوه مبارکه حمد،معنای واژه "حمد" را در چند سطر بنویسید....
مهلت ارسال پاسخ تا ساعت 24 روز جمعه10بهمن میباشد.
کلاس شنبه
گردان حضرت زینب (س)
طبقه بندی موضوعی
۱۱ بهمن ۹۳ ، ۱۵:۰۰
مختاردخت
مختاردخت
به نام خدا
حمد تحیر و محبت نسب به مبدا همه کمالات است که بر اساس رحمانیت و رحیمیت خود بندگانش را نیز به سوی این کمال سوق میدهد.خدایی که تمام افعالش اختیاری است و رحمت او بر بندگانش نیز در ذیل افعال اختیاری او قرار می گیرد.همه ی عوالم نمایانگر ذات مقدس اویند و عبد واقعی با درک این موضوع در همه حال ستایشگر پروردگار خویش است حمد سزاوار خدایی است که مخلوقاتش را پس از افرینش انها به حال خود رها نکرد و مدبر تمام امورشان است و بازگشت بندگانش را به سوی خود قرار داده است
۱۱ بهمن ۹۳ ، ۱۴:۵۳
صراطی
صراطی
یا قدیم الاحسان بحق الحسین
حمد ثنا و ستایش در برابر عملیست که به اختیار انجام شده است
حمد،نهایت ابراز تحقیر و اظهار عبودیت در برابر خداییست که سوره حمد مختصات اورا اینگونه بیان میکند:او "رب العالمین است،مالک یوم الدین است و رحمن الرحیم است"
خدایی با این مشخصات در برابر بندگان حالت "حمد" ایجاد میکند و بندگان با حمد خدا در صراط هدایت و نعمت بروردگارشان بسوی کمال و رفع نقص قرار میگیرند.
۱۱ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۴۰
طیبه قاسم ابادی
طیبه قاسم ابادی
حمد ستایشی است که مخصوص ذات خداوند "ربّ"ی است که زیبایی امور وی تمام موجودات را به تحیر وا داشته است و رحمت وی (چه خاص و چه عام) تمام موجودات را فرا می گیر.. اما تنها کسانی قادرند حمد واقعی را به جا بیاود که به مقام هدایت فی صراط مستقیم رسیده باشند.
والسلام
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۳:۵۲
نجفی
نجفی
حمد یعنی ستایش الله در دیدن یک مجموعه بدون نقص و اشکال، پیوسته در حال رشد، پیوسته در حال هدایت به سمت کمال؛ هیچ حمدی در جهان صورت نمی گیرد مگر ذیل این مجموعه و برای ستایش محمود حقیقی و یگانه عالم.
حمد = مقامی که : شناخت خدا --> تحیر --> خضوع --> استعانت --> حمد بلندتر --> بلند شدن، نزدیکتر شدن، شبیه تر شدن --> عالَم تر شدن برای دیگران[ رجوع به خلق :) ]
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۳:۵۲
نجفی
نجفی
حمد یعنی ستایش الله در دیدن یک مجموعه بدون نقص و اشکال، پیوسته در حال رشد، پیوسته در حال هدایت به سمت کمال؛ هیچ حمدی در جهان صورت نمی گیرد مگر ذیل این مجموعه و برای ستایش محمود حقیقی و یگانه عالم.
حمد = مقامی که : شناخت خدا --> تحیر --> خضوع --> استعانت --> حمد بلندتر --> بلند شدن، نزدیکتر شدن، شبیه تر شدن --> عالَم تر شدن برای دیگران[ رجوع به خلق :) ]
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۳:۵۲
نیکو
نیکو
هر چیزی که تحیر ما را بر انگیزد چون ناشناخته است ، خواه نا خواه مورد ستایش قرار می گیرد .
انسان هر چه در شناخت خداوند بیشتر تلاش کند بیشتر به جهل خود نسبت به خدا پی میبرد و بیشتر متحیر می شود . این تحیر حمد او را به حمد واقعی نزدیکتر میکند.
چون هر چیزی که تحیر انسان را بر انگیزد از خدا سرچشمه میگیرد و از خود کمالی ندارد که بخواهد به واسطه آن ستایش شود پس تمام حمد ها برای خداست .
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۳:۰۶
جلالی
جلالی
- حمد یعنی میزان توجه من به او ...
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۲:۳۶
کشکر
کشکر
بسم الله الرحمن الرحیم
یا حمید و بحق محمد...
حمد یعنی ستایش الهی که رحمان و رحیم است، رب و مالک است و کسی جز رب و مالک لایق حمد و ستایش نیست. حمد یعنی ابراز نیاز به موجود یکتایی که نعمت هدایت را بر بندگان ارزانی داشته. حمد یعنی پروردگارم تو یکتایی...
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۱:۴۶
علوی نژاد
علوی نژاد
به نام خدا
ستایش تنها مخصوص خدایی است که شناخت او موجب سرگردانی و تحیر است وراه های شناخت او ، دیدن تدبیرش در به کمال رسیدن موجودات و پی بردن به ربانیت اوست، پس هر چه علم انسان نسبت به اطرافش بیش تر گردد به تحیرش از قدرت خدا منجر شده و به درجه ی بالاتری از حمد خدا نایل می شود ، راه دیگری که انسان را به حمد خدا نزدیک می کند دیدن رحمانیت خداست که به واسطه این رحمانیت نعمت هایش را در عالم بدون چشمداشتی گسترده کرده و در دسترس همگان قرار داده و به واسطه ی رحیم بودن، بندگان خالصش را نعمت های ویژه می دهد، با تفکر در نعمت های خداوند باز هم تحیر در او برانگیخته می شود و اینگونه رحمان و رحیم بودن از درک او خارج بوده و او را به تحیر وا می دارد و نا خودآگاه به ستایش چنین خدایی می پردازد ، کسانی به حمد واقعی می رسند که در راه مستقیم قرار دارند چون تنها راهی است که انسان را به سمت خدا می برد ، و قرار گرفتن در چنین راهی بدون یاری گرفتن از خدا امکان پذیر نیست و برای یاری گرفتن از او باید موحد بوده و هیچکس را در عبادت پروردگارش شریک نسازد.
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۱:۳۷
یزدانی
یزدانی
حمد خداوند یعنی پس از اینکه اورا الهی یافتیم که عقل ها برابر او متحیر و سرگردانند واو را مدبر امور جهانیان یافتیم
و رحمت گسترده اش را دیدیم ، بفهمیم که تنها باید او را عبادت کنیم وتنها باید از از او یاری طلبیم و
از او طلب هدایت به صراط مستقیم کنیم.
اگر خداوند را به درستی حمد کنیم آنگاه می توانیم از رحمت ویژه او بهره مند شویم ،
و به راه انسان های کاملی که به آنان نعمت داده شده،برسیم.
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۱:۱۴
نرگس مستجابی
نرگس مستجابی
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد ستایشی است که تنها و تنها بر ذات یگانه ی خدا تعلق میگیرد.هیچ صفتی از هیچ موجودی حمد نمیشود الا به جهت اتصال به ذات خدا.پس حمد صفات خدا به جهت ذات خداست و بدون شناخت ذات خدا کامل نیست.و شناخت همان نهایت تحیر است.
حمد خالص را کسانی انجام میدهند که در صراط مستقیم هستند.پس گویا در کل سوره ما نمونه ی حمد را دیدهو آن را طلب میکنیم.
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۱:۰۸
فردازاد
فردازاد
یا هادی من استهداه....
حمد ثنا و ستایشی است که از روی افعال و صفات متحیر کننده ی خدت حاصل میشود.
حمد از ان خداییست که رحمتش به واسطه ی رحمان بودنش شامل همه کائنات میشود.
حمد یعنی درخواست از خدا برای مسمول رحیمیت او شدن است.
حمد ب معنای استعانت از خدا برای راه یافتن ب مسیر هدایت و برای سوق یافتن به صراط مستقیمی که گمراهی به ان راه ندارد.
حمد به معنای استعانت از خدا برای عبودیت است.
حمد یعنی رسیدن ب مقامی که قلب تنها مالکش خدا باشد و تنها کسی ک استعانت از او می طلبیم خدا باشد،یعنی به باور فقط خدا را داشتن رسیدن یعنی فهمیدن انت المالک و انا المملوک....
الحمد لله علی کل حال...
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۱:۰۷
سروجهانی
سروجهانی
با عرض پوزش
اصلاح غلط املایی:
یا من لا مفر الا الیه
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۱:۰۱
سروجهانی
سروجهانی
یا من لا مفر الا علیه
"حمد" تحیر در مقابل رحمان و رحیم بودن خداوند است که از جهت رحمان بودنش، می تواند همان برنامه ای باشد که برای هدایت تمام بندگان فرستاده شده است و رحیم بودنش از این جهت است که برخی از بندگان در مسیر صراط مستقیم قرار گرفته و در مقابل عظمت رب بودن خداوند به مقام خضوع در برابر رب میرسد که این خضوع باعث می شود او از نقص به سوی کمال هدایت شود و آن چیزی که باعث تحیر است همان چیزی است که باعث ایجاد تفاوت میان "انعمت علیهم" و "مغضوب علیهم" شده است.
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۵۴
نفیسه شهرباف
نفیسه شهرباف
به نام خدا
حمد به معنای ستایش در برابر عمل نیکویی ست که از سر اختیار انجام شود و (الف ولام ) الحمد منحصر شناختن هر حمدی برای خداوند رانشان می دهد و خداوند مالک، صاحب و تدبیر کننده این جهان (اعم از جامدات و حیوانات و...)است (رشد منحصرا برای انسان نیست) .پروردگار این عالم شایسته حمد است به خاطر کمال ذات و صفات او ،به خاطر احسان و تربیت او ،به خاطر هدایت او ،به خاطر نعمت های او،به خاطر انذار او، به خاطر قدرت او و ...
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۱۸:۵۹
دشتی
دشتی
به نام خدا
یا نور القلوب ...
حمد یعنی مقامی که لایق هدایت است به دلیل عظمت و جلال و حسن و کمال و بها و زیبایی که دارد و هم لایق سپاسگزاری است به دلیل احسان ها و نیکی هایش . حمد ستایش سپاسگزارانه پرستشانه است . حمد ستایش شمش حقیقتی است که انسان ها را از حجاب ها رهانیده و به کمال و رفع نقص سوق می دهد . حمد ستایشی استعانت وار است برای رسیدن به نور حقیقت و مالک حقیقی هستی . حمد به معنای استعانت از خدا برای ورود به دایره رحیمیت است .
۱۰ بهمن ۹۳ ، ۰۰:۳۸
هاشمی
هاشمی
بسم الله الرّحمن الرّحیم....
"حمد" حقیقتی است که به موجب آن حرکت وجریان به سمت کمال رخ داده ودر بستر رحمانیت خداوند موجب ایجاد استحقاق برای بهره ی هرچه بیشتر،از رحیمیت خداوند می شودوبه دنبال آن مالکیتِ خداوندِ واحدِ قهّار برای حمد کننده اثبات شده ودر طی این رشدوحرکت حمد کننده به مقام مخاطبه با پروردگار نزدیک می شودواین نزدیک شدن وبالا رفتن همان عبد شدن وخضوع است....
ویکایک آنچه گفته شد،نعمت های "صراطی" است که عطای هرچه بیشتر آن ،تنها در خواست حمد کننده است....
"اللّهم صلّ علی محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم"....
۰۹ بهمن ۹۳ ، ۱۶:۰۷
مریم شرفلو
مریم شرفلو
بسم الله الرحمن الرحیم
کلمه حمد در این سوره برای اسم جلاله الله آورده شده که با توجه به معنای این اسم باید این حمد چنان شأن و منزلتی داشته باشد که متناسب با آن باشد. برای توضیح بیشتر، این حمد در وصف خداوندی است که مدبر سطوح مختلف آفرینش است، پس باید حمد او نیز دارای مراتب مختلفِ متناسب با این سطوح باشد. در ادامه اشاره شده به ارحمن و الرحیم بودن؛ یعنی این حمد باید در قبال تمام ظهور و تجلی خداوند در ذره ذره ی همه عوالم، صورت گیرد و شامل همه آنها شود. از طرفی این حمد باید بیانگر تجلی خداوند در به اوج رسیدن انسانهای کامل و مؤمن باشد. همچنین این حمد باید آنقدر بزرگ و با شکوه باشد که متناسب با مالک و فرمانروای عالی ترین و حساس ترین روز یا زمان از کل عوالم مخلوقه باشد.
۰۸ بهمن ۹۳ ، ۲۳:۳۳
سحر حقی
سحر حقی
1-حمد تحیری در برابر تجلی اسم خداوندی است که رحمت کثیر و با ثبات برای عبد خود دارد.
2-حمد تحیری در اثر پرستش تدبیر کننده ی تمام عوالم موجود در جهان است.
3-حمد برای خداوندی است که در ذاتش رحمت کثیر و باثبات دارد.
4-حمد برای خدایی است که مالک محدوده ای از زمان است که دین ها در آن روز ادا می شود.
5-حمد برای خدایی است که برای عبادت خود به بنده اش اختیار داده ولی تکبر را مانعی برای حمد گفتن قرار داده است.
6-حمد برای خداوندی است که امکان هدایت شدن به راه مستقیمی را برای بنده اش قرار داده که در صورت ورود به آن راه خروج از آن ممکن نیست و خود را هدایت کننده ی بنده اش به این راه معرفی کرده است.
7-حمد برای خداوندی است که به بنده اش می تواند نعمت بدهد و امکان فهم نعمت را در وجود بنده اش قرار داده و امکان هدایت شدن را در وجود بنده اش قرار داده است.
2-حمد تحیری در اثر پرستش تدبیر کننده ی تمام عوالم موجود در جهان است.
3-حمد برای خداوندی است که در ذاتش رحمت کثیر و باثبات دارد.
4-حمد برای خدایی است که مالک محدوده ای از زمان است که دین ها در آن روز ادا می شود.
5-حمد برای خدایی است که برای عبادت خود به بنده اش اختیار داده ولی تکبر را مانعی برای حمد گفتن قرار داده است.
6-حمد برای خداوندی است که امکان هدایت شدن به راه مستقیمی را برای بنده اش قرار داده که در صورت ورود به آن راه خروج از آن ممکن نیست و خود را هدایت کننده ی بنده اش به این راه معرفی کرده است.
7-حمد برای خداوندی است که به بنده اش می تواند نعمت بدهد و امکان فهم نعمت را در وجود بنده اش قرار داده و امکان هدایت شدن را در وجود بنده اش قرار داده است.
یا رب الحسین بحق الحسین
حمد ثنا و ستایش جمیل است بهواسطه عمل اختیاری و از این جهت متمایز است از مدح که هم عمل اختیاری را میستاید و هم غیر اختیاری را
و تمامی حمد ها هم از جهت فعل و هم از جهت اسم مخصوص ذات باری تعالی است و هر حمدی که هر موجودی را میستاید به جهت اتصال به ذات حق است
و این حمد مخصوص الهیست که افاضه فیض میکند به هر موجودی که قابلیت دریافت دارد ونه حتی استحقاق دریافت
مخصوص الهیست که مالک است و مدبر و سوق دهنده ی بندگانش بسوی کمال